خنده از ته دل.

دیروز بعد از ظهر مضطرب بودم تا شب ساعت نه ادامه داشت. ساعت نه بهتر شدم رفتیم یک ساعت با خانواده پیاده روی حالم بهتر شد. شکر خدا خوابم خوب است ولی برنامه خوابم به هم خورده است. قبلا ساعت ده می خوابیدم صبح زود بیدار می شدم ولی چند روز است شب های دیرتر می خوابم. صبح کمی خواب آلوده هستم. دوست ندارم صبح زود بیدار باشم اضطراب صبحگاهی اذیت می کند. به لطف بلند بودن شب ها در زمستان نماز صبح هم قضا نمی شود.

دیروز بعد از ظهر برنامه ای داشتم که نشد انجام دهم. ولی به جایش فیلم نگاه کردم، خوب بود. فیلم های کمدی ایرانی را دوست دارم. قدری خندیدم. خنده از ته دل نشانه سلامتی است. ما هم که کمی کسالت داریم خوب است گاهی اوقات شرایطی را فراهم کنیم که از ته دل بخندیم. تا فرآیند بهبودمان تسریع شود.

الان خواب آلوده هستم، البته خواب آلوده بودن را دوست دارم. آدم توی چرت باشد بهتر است از اینکه مضطرب باشد. البته باید دقت کنیم کارهای واجبمان را انجام دهیم. چون عدم انجام کارها، خودش ایجاد اضطراب می کند.

یکی از شاخصهای من برای سلامتی اشتها است. وقتی خوب غدا می خورم یعنی حالم خوب است. دیروز هم خوب غذا خوردم و این نشانه شروع فرآیند بهبود است.

تفاوت واکنش و پاسخ.

بعدازظهر است اضطراب دارم شدید نیست،  ولی آزارم می دهد. می خواهم بروم یک مجتمع ورزشی، شاید رشته ای مناسب حالم پیدا کنم. دوست دارم یک ورزش گروهی پیدا کنم مثلا بسکتبال.

وقتی بدون فکر و با عجله یا حتی بدون اراده به مسئله جواب می دهیم این میشود واکنش. ولی وقتی با سعی و تلاش، راه حلی برایش پیدا میکنیم به این میگویند پاسخ. منظور حل مسئله از روشی هوشمندانه است. 

همین مشکلی که ما داریم هم به همین صورت است. وقتی می ترسی وقتی فکر می کنی سرطان داری و ایدز گرفتی در حالی که می دانی وسواسی می کنی باز می روی شروع میکنی اینترنت را زیر و رو کردن و پس از کلی ور رفتن گیج و بدون اینکه هیچ نتیجه ای گرفته باشی با اعصاب نا میزان به خیال بافی های منفی ادامه می دهی. این میشود واکنش. 

خوب حالا اگر سعی کنی با مشغول کردن خودت به یک کاری که واقعاً دوست داری و انجامش برایت راحت هست شروع کنی به سرگرم کردن خودت، متوجه می شوی که آهسته آهسته اضطراب دمش را میگذارد روی کولش و می رود دنبال کارش.

واکنش جوابی است که شرایط به تو تحمیل می کند و پاسخ جوابی است که خودت انتخاب می کنی. نباید بگذاریم وسواس و اضطراب جواب ما را تعیین کند بلکه باید سعی کنید عقل و هوش ما بهترین جواب را از بین جواب های مختلف انتخاب کند.

از تجربه های استفاده کنید.

می نویسم می نویسم و و می نویسم. اول صبح اضطراب داشتم با نوشتن کنترل کردم تا می خواهد دوباره شروع شود می نویسم. کنترل می کنم. ما باید سعی کنیم از تجربیات استفاده کنیم. دور هم جمع شدن همدردها کمک شایانی می کند. ما نباید بگذاریم کنترل اضطراب و افکار، از دستمان خارج شود به محض اینکه فکر می کنیم دارد شروع می شود، باید به فکر راهکاری باشیم.

اصلا به اضظراب و افکار منفی فرصت جولان ندهیم. کار کنیم بنویسم عمل کنیم تلاش کنیم هر کاری که فکر می کنیم خوب است انجام دهیم، تا مثبت بودن را از بیرون به درون خود نفوذ دهیم.

خیلی خوب است که بدانیم دیگران چه راه کارهایی دارند. من راه کارهای خودم را می نویسم شاید به درد کسی بخورد خواهش می کنم شما هم اگر راه کاری دارید بنویسید.

اگر غلط املایی دارم و یا نا منظم می نویسم ببخشید. من اول هر آنچه به ذهنم می رسد می نویسم بعد آنچه نوشته ام را منظم می کنم اینطوری مطلبی را از دست نمی دهم.

همه چیز را امتحان کنیم. از مقاومت خود بکاهیم.

یک مشکل بسیار بزرگی که امثال من دارند این است که از آزمایش کردن می ترسند. می دانم سخت است ولی ما باید این ریاضت را تحمل کنیم که راه حل های مختلفی را که به ممکن است به ما کمک کند امتحان کنیم. 

هدف رسیدن به سلامتی است و بعد از سکوی سلامتی پرواز به اوج. به نظر من، همه ما باید جستجو کنیم که چه کارهایی به ما کمک می کند. البته گاهی همان چیزی که حال ما را خوب می کند می تواند وسیله باشد برای حرکت ما به تعالی و کشف استعداد. مثلا همین نوشتن به من خیلی حال می دهد. هم حالم را خوب می کند هم سبب می شود خودم را در اینکار بسنجم.

بعد از ظهر می خواهم بروم به یک مجتمع ورزشی شاید بتوانم ورزشی که مورد علاقه ام است را پیدا کنم. پیاده روی را مخصوصا با خانواده دوست دارم ولی دویدن را نه. گاهی اوقات یک کوه کوچک را هم بالا می روم ولی جدیدا به این فکر افتاده ام که ورزشی پیدا کنم که هم مفرح باشد هم باعث تحرک شده و مزایا ورزش را داشته باشد. مثلا چند بار رفتم کلاس پینگ پونگ بد نبود. حتی توی فکر بودم یک میز پینگ پونگ بگیرم و با بچه ها بازی کنیم. البته مشکل جا داریم. به هر حال اگر خدا بخواهد می روم تا ببینم چی می شود.

دیروز خیلی حال کردم.

دیروز حالم عالی بود شاید این چند روز حال به این خوبی نداشتم. چه اتفاقی افتاد؟ اول اینکه اقدامات سید حمید را کشف کردم خیلی خوشم آمد. (اینجا ببینید) و دوم اینکه از کلاسی که رفتم خیلی لذت بردم.

موضوع از این قرار است که من از کودکی دوست داشتم قرآن را با صوت بخوانم و اینکه چرا دوست داشتم هم موضوع آموزنده ای است که یک وقت سر حوصله می گویم. به هر حال این علاقه دنبال نشد تا پارسال که در سن چهل و چهارسالگی تصمیم گرفتم بروم کلاس قرآن.

به هر حال رفتم کلاس و ادامه دادم و چون اطلاعات من خیلی کم بود بعد از حدود یکسال به کلاس صوت و لحن رسیدم. حالا که قدری روخوانی و روانخوانی فراگرفته ایم، قرار است، با صوت خواندن را به ما یاد بدهند.

در این کلاس چون کلاس صوت و لحن است، به ما یاد دادند که مقداری در مقام چهارگاه بخوانیم. در هنگام تمرین و خواندن اینقدر لذت می بردم که روی ابرهای پرواز می کردم چه حال خوبی بود.

یک نمونه تبدیل تهدید به فرصت.

برای ما پیدا کردن یک همدرد خیلی مهم است. کسی که بتوانیم با او درد و دل کنیم و با تبادل تجربه در رفع مشکلاتمان تلاش کنیم. به همین دلیل دنبال انجمن وسواس و اختلال اضطرابی می گشتم. تا اینکه برخوردم به انجمن «انجمن اختلالات اضطرابی و افسردگی» که سایت خوبی است.

شما در این سایت می توانید همدرد های خود را پیدا کرده و در خصوص مشکلات خود با آنها به تبادل تجربه بپردازید. همین طور در ادامه جستجو به وبلاگ «درمان وسواس فکری، اختلالات اضطرابی و اضطراب» برخورد کردم. در این وبلاگ هم مطالب خوبی ارایه شده بود در حقیقت تجربیات فردی به نام سید حمید بود که خودش از همدردان ماست.

موضوع جالب این است موسس وبلاگ فوق پس از اینکه وبلاکش مورد استقبال قرار گرفته سایت فوق را ایجاد کرده یعنی وبلاگ و انجمن فوق الذکر را یک نفر ایجاد کرده است که می تواند برای کسانی که دچار اختلالات اضطرابی هستند بسیار مفید واقع شود.

از همه جالب تر اینکه ظاهرا ایشان همت کرده و کتابی را نیز در همین زمینه ترجمه نموده است. که البته من نخوانده و از کیفیت آن بی اطلاع هستم ولی دوست دارم آنرا مطالعه کنم.

بنده در حد تجربه خودم استفاده از انجمن و وبلاگ فوق الذکر را در کنار استفاده از پزشک و مشاورین متخصص برای دوستان همدرد خود توصیه می کنم. ولی به هیچ عنوان قصد تبلیغ ندارم بلکه نکته مهم مد نظر من نکته زیر است:

آقای سید حمید بسیار هوشمندانه یک تهدید بزرگ، که همان بیماریش بوده را تبدیل به یک فرصت کرده است. همه ما می دانیم که مشکلی که او دارد می تواند یک زندگی را با مانع جدی روبرو سازد. ولی این مانع نتوانسته او را متوقف کرده و نه تنها باعث توقق فعالیت او نشده بلکه زمینه جدیدی برای فعالیت او ایجاد نموده است.

من به نوبه خود به او تبریک می گویم و از زحمات او تشکر می کنم.

امروز اول صبح مضطرب بودم و حال خوبی نداشتم ولی نوشتم نوشتم و نوشتم تا حالم به حد عالی رسید. خدایا دوستت دارم.

امان از اضطراب صبحگاهی.

صبح ها اضطراب دارم. شاید شما هم همینطور باشید. روزهای گاهی وقتهای اضطراب دارم ولی آخر شبها معمولا آرام هستم. خوب می خوابم ولی امان از برخی صبح ها، اضطراب مرا اذیت می کند. معمولا کاری را خیلی علاقه دارم یعنی نوشتن را شروع می کنم. البته تایپ می کنم. یادم رفت بگویم من به صورت ده انگشتی و با سرعت خوبی تایپ می کنم. البته این به خاطر این بود که اصلا خط خوبی ندارم به همین دلیل تایپم را بهتر کردم. حالا حالم بهتر شد آرام شدم. کمی تو خلسه و چرت رفتم خیلی چرت زدن را دوست دارم. یک نفر آمد نگذاشت از چرت لذت ببرم. دیروز اتفاقات خوبی افتاد که دوست ندارم تحت این عنوان بنویسم.

از فکر خارج شوید به هر قیمتی که شده فکر نکن عمل و زندگی کن.

اگر در دنیای فکر فرو رفته اید و این افکار دارد شما را مضطرب، نگران یا غمگین می سازند، به هر قیمتی که شده از فکر خارج شوید. من نمی دانم چکار میکنید. هر کاری که می خواهید بکنید فقط از فکر خارج شوید. به هیچ عنوان در فکر نمانید. منظورم فکرهایی است که شما را نگران یا غمگین می کند. اگر مشکلی دارید برای آن راهکاری پیدا کنید و برای اجرا آن برنامه ریزی کرده و اجرا کنید و اگر فعلا کاری از دستتان بر نمی آید خودتان را سرگرم کنید. همیشه لیستی از کارهایی که باید انجام دهید آماده داشته باشید.

یکی از کارهایی که من به آن متوسل می شوم، حل جدول است. البته با موبایل که همیشه همراهم باشد. اگر موبایل شما سیستم عامل اندروید دارد می توانید برنامه جدولانه را بوسیله نرم افزار «بازار» دانلود کنید. گاهی شده اصلا حال خوبی نداشته ام یک ساعت یا حتی بیشتر فقط جدول حل کرده ام تا به حال عادی برگشته ام. بدترین کار برای ما، در فکر ماندن است.

همه مردم چکار میکنند! خوب من هم همان کار را می‌کنم.

به نظر من این موضوع یک ابزار بسیار مهم و ساده است. وقتی فردی دچار وسواس عملی است مثلاً خیلی در خصوص نجاست و شستشو وسواسی می کند به او توصیه می شود مانند سایر مردم عمل کند. در خصوص وسواس فکری هم همینطور، مثلاً فردی که دائماً دچار این ترس و اضطراب است که ممکن است ایدز بگیرم یا دچار سرطان شوم و غیره باید به خود بگوید من با سایرین که اصلاً نگرانی ندارند و براحتی زندگیشان را میکنند چه فرقی دارم؟ 

وقتی دقت کند، می فهمد که انسان های زیادی هستند که شرایط او را دارند و بدون هیچ اضطرابی دارند زندگی میکنند. در این شرایط فرد متوجه می شود در حقیقت خطری او را را تهدید نمی کند بلکه او دچار اضطرابی بیمارگونه است و باید برای این اضطراب و وسواس، راهی پیدا کند. 

وسواس فکری چیست؟

خیلی ساده است، فرض کنید شما در خانه خود هستید و فکر می کنید داخل کوچه یک خرس خطرناک منتظر شما است و  وقتی شما بیرون بروید به شما آسیب می زند. 

خوب این یک فکر است و وجود خارجی ندارد. ولی چون شما فکر می کنید که وجود دارد، پس برای شما وجود دارد و شما را می‌ترساند. فردی که دچار وسواسی شده، میترسد البته این وسواس یک وسواس فکری است ولی به هر حال او مضطرب است. 

البته به نظرم یک نکته مهم وجود دارد و آن نکته این است که هر کس هر چقدر هم در فکرش احساس خطر کرده و وسواسی کند باز هم می داند حقیقت چیز دیگری است. درست مانند آب که حقیقت است و کف روی آب که افکار دردسر ساز یک فرد وسواسی است. 

اینکه فرد وسواس بپذیرد که وسواس است و بیشتر مشکل مال فکر اوست و در واقعیت یا اصلا مشکلی ندارد یا مشکلش اصلا چیز مهم نیست، یک پروسه زمان بر است. 

بسیاری از افراد وسواس، توان پذیرش این موضوع را ندارند. وقتی بتوانند این موضوع را قبول کنند می توانند برای درمان خود از سایرین کمک بگیرند. بسیاری از افکاری که روزها، هفته ها، ماه ها و سالها عمر یک فرد وسواس را هدر می دهد و موجبات سختی کشیدن اوست، اگر برای یک فرد سالم گفته شود باعث خنده او می شود.